Lieve Daem
29-11-2019
Beste familie, Hoe vaak ben ik als kind niet komen spelen bij jullie, vooral met Peter en Katelijne. Ik weet nog goed het overlijden van jullie papa, Georges, ik had toen heel véél verdriet, ik was toen 9 of 10 jaar, ik ben er nu 55 en ik heb zelfs nog zijn doodsprentje. Ik verneem nu het verlies van jullie mama - wat een mooie dame...Zo'n zachte blik en quasi niets veranderd...zo herkenbaar...De lange tafel...soms samen met mijn moeder, Stella Staes. Maar het leven komt en gaat en ieder heeft zijn verhaal, geschiedenis, gezin, toekomst, zijn we elkaar uit het oog verloren...en uiteindelijk gaan we dood... Ik wens jullie heel veel sterke en ik ben vooral dankbaar en blij dat jullie je mama zolang bij jullie hebben mogen houden ! Warme en genegen groet van Lieve, Pol en kinderen Mechelen, 30/11/12019